ଆମ ବିଷୟରେ

ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ପବିତ୍ର ପୁସ୍ତକ ଉଭୟ ଇତିହାସ ଓ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ ଆମକୁ କହିଥାଏ। ଏହା ଆମକୁ ଆଗରୁ କ'ଣ ଆସିଥିଲା ଏବଂ ଶୀଘ୍ର କ'ଣ ହେବାକୁ ଯାଉଛି ତାହା ଜଣାଇ ଦେଇଥାଏ। ଏକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀରେ ଆମେ ହୁଏତ ପୃଥିବୀର ବିନାଶ ପୂର୍ବରୁ ଚେତାବନୀର ଶେଷ ବାର୍ତ୍ତାଟିକୁ ପଢ଼ିପାରିବା।

ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ ୧୪ରେ ଥିବା ତିନି ଦୂତଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରାଯାଇଥିବା ଏହି ଚେତାବନୀ ବାର୍ତ୍ତା ତିନୋଟି ଭାଗରେ ଆସିଥାଏ। ଏହି ଚେତାବନୀ ଗୁଡିକ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱ ନିମନ୍ତେ ଶୁଣିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଜରୁରୀ ଅଟେ।

• ପ୍ରଥମ ଦୂତ ଆମକୁ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଉପାସନା କରିବାକୁ କୁହନ୍ତି, ଯେ ସ୍ୱର୍ଗ, ପୃଥିବୀ ଓ ସମୁଦ୍ରକୁ ସୃଷ୍ଟି କରିଅଛନ୍ତି। ଆମେ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ ଉପାସନା କରିବା ଉଚିତ କାରଣ ତାଙ୍କ ବିଚାର ସମୟ ଆସି ଯାଇଛି। ପ୍ରଥମ ଦୂତ ଆମକୁ କହନ୍ତି ଯେ ଆମେ କିପରି ଏହି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣିପାରିବା ଓ ବିଚାର ମାଧ୍ୟମରେ ପାଇଁ ପାସ୍ କରିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇପାରିବା।

• ଦ୍ୱିତୀୟ ଦୂତ ଆମକୁ ଶେଷ ସମୟରେ ଧାର୍ମିକ ଧର୍ମଭ୍ରଷ୍ଟତା ବିଷୟରେ ଚେତାବନୀ ଦିଅନ୍ତି। ଆମକୁ ଧାର୍ମିକ ପ୍ରଣାଳୀରୁ 'ବାହାରି' ଆସିବାକୁ କୁହାଯାଇଛି ଯାହା ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ବର ଓ ତାଙ୍କର ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟକୁ ସମ୍ମାନ କରେ ନାହିଁ।

• ତୃତୀୟ ଦୂତ ଆମକୁ ଚେତାବନୀ ଦିଅନ୍ତି ଯେ, ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱର ଓ ତାଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏକ ଅନ୍ତିମ ଆକ୍ରମଣ ସୃଷ୍ଟି କରିବା ପାଇଁ ମନ୍ଦ ଲୋକଟି ଧର୍ମଭ୍ରଷ୍ଟ ଧାର୍ମିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମାଧ୍ୟମରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବ। ଯେଉଁମାନେ ମନ୍ଦକୁ ଅନୁସରଣ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ଏକ "ଚିହ୍ନ" ରଖାଯିବ ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପ୍ରତି ସତ୍ୟରେ ରହିବେ ସେମାନଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା ଭୋଗିବେ। କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନଙ୍କର ଏହି ଭୟଙ୍କର ଚିହ୍ନ ଅଛି, ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ଈଶ୍ବର ତାଙ୍କର ବିଚାର ଢ଼ାଳିବେ। ତାଙ୍କର ଲୋକମାନେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଓ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରନ୍ତି, ଏକ ମୃତପ୍ରାୟ ଗ୍ରହର ଧ୍ୱଂସରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବେ। ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ସ୍ବର୍ଗକୁ ଯିବେ ଓ ପୃଥିବୀକୁ ଏହାର ମୂଳ ସିଦ୍ଧତାରେରେ ପୁନର୍ବାର ସୃଷ୍ଟି କରିବା ସମୟରେ ଦେଖିବେ।