ਆਪਣੇ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਸੋਚਣਾ ਹੈ।

ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਯਾਤਰਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੁਨੁੰਗ ਦਾਤੁਕ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ ਸੀ। ਮੈਂ ਇਸ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਦੋਸਤ ਅਡਜ਼ਾਕ ਨਾਲ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਸਾਡੀ ਗੱਲਬਾਤ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਵੱਲ ਮੁੜ ਗਈ।

“ਮੈਂ ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਚਿੰਤਕ ਹਾਂ,” ਅਡਜ਼ਾਕ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ। “ਦੁਨੀਆ ਬਾਰੇ ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਹਨ।”

“ਆਹ ਹਾਂ,” ਮੈਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਲੇਸ਼ੀਅਨ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਚਿੰਤਕਾਂ ਵਜੋਂ ਪਛਾਣਦੇ ਸੁਣਿਆ ਹੈ।”

ਅਡਜ਼ਾਕ ਹੱਸਿਆ। “ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਸੋਚਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਹੋਰ ਤਾਂ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਉਲਝਣ ਹੈ। ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਾਗਲ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ।”

“ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਘਰ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ?” ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ। “ਇੱਥੇ ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨੌਜਵਾਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਚਿੰਤਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਘਰ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਇਸਲਾਮੀ ਜਾਂ ਬੋਧੀ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ?”

“ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦਾ,” ਅਡਜ਼ਾਕ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਮੈਂ ਬੱਸ ਉਸ ਨਾਲ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।”

ਕੀ ਸੁਤੰਤਰ ਸੋਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ?

ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੋਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਕੱਢਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮਾਰਿਆ ਵੀ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਲਈ ਸੋਚਣਾ ਖਤਰਨਾਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਕੀ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ? 

ਸਾਡੀ ਦੁਨੀਆਂ ਚੰਗੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਮਾੜੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਚੰਗੇ ਨੂੰ ਬੁਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਅਤੇ ਗੱਲ ਕਰਨਾ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕੋਈ ਮਹਿੰਗੀ ਚੀਜ਼ ਖਰੀਦਦੇ ਹੋ—ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੋਨਾ, ਕੇਸਰ, ਜਾਂ ਆਈਫੋਨ—ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਇਸ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰੋਗੇ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਘਰ ਲੈ ਜਾਓਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਇਸਦਾ ਮੁਆਇਨਾ ਕਰੋਗੇ ਅਤੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਹੋਰਨਾ ਕੰਪਨੀਆ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵਧੀਆ ਗੁਣਵੱਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। 

ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਉਲਝਣ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੋਰ ਵੀ ਮੁਸਕਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਉਲਝੇ ਹੋਏ ਵਿਚਾਰਾ ਨੂੰ ਲੋਕਾ ‘ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਆਓ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸਾਂ। “ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦਾ ਪਰਕਾਸ਼” ਨਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਜੋ ਦੂਜਿਆਂ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਉਲਝਣ ਵਾਲੇ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਬਾਬਲ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਹੈ, ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਮਹਾਨ ਸ਼ਹਿਰ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹਰਾਮਕਾਰੀ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦੀ ਮੈਅ ਪਿਆਈ ਹੈ” (ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 14:8)।

ਇਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਔਖਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬਾਬਲ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ, ਪਰ ਇਸਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ “ਉਲਝਣ”। ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ “ਡਿੱਗਿਆ” ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹ ਉਲਝਣ ਵਿਚ ਹੈ, ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਉਲਝਣ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ। ਉਹ ਕੌਮਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਵਿਭਚਾਰ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਭਰਮਾਉਂਦੀ ਹੈ—ਯਾਨੀ, ਝੂਠੀ ਅਤੇ ਸੱਚੀ ਉਪਾਸਨਾ ਨੂੰ ਮਿਲਾ ਕੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣਾ। ਇਹ ਝੂਠੇ ਵਿਚਾਰ ਸਧਾਰਣ ਅਤੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। “ਬਾਬਲ” ਬਾਰੇ ਇਹ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਹਸਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਗਲਤੀ ਨੂੰ ਆਮ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਆਖਰਕਾਰ ਸੱਚਾਈ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਲੋਕਾਂ ‘ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇਗਾ।

ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸਾਡੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰੇਗਾ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਦੇਖਿਆ ਹੋਵੇ। ਕੀ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਝੂਠੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ? ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਮੀਰ ਵਿਚ ਬੇਚੈਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਹੈ?

ਹਾਂ, ਇਸੇ ਲਈ ਆਜ਼ਾਦ ਸੋਚ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।

ਆਪਣੇ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਸੋਚਣਾ ਹੈ

ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਧਰਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਰਾਹੀਂ ਨਹੀਂ ਸੋਚਦੇ। ਉਹ ਧਾਰਮਿਕ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੀਆਂ ਜਾਂ ਜੋ ਚੰਗੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਤਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂ ਵੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦਾ ਰਾਹ ਦਿਖਾਉਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਖੁਦ ਬੇਇਮਾਨੀ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਨ।

ਅਸੀਂ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਮੈਂ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਨਬੀਆਂ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰੀਏ। ਕਿਉਂ? ਤਿੰਨ ਕਾਰਨ ਹਨ:

1. ਨਬੀ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਅਦਭੁਤ ਗਿਆਨ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਨਬੀ ਦਾਨੀਏਲ ਨੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਉਭਾਰ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਉਪਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਥਿਤੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਭੂ ਯਿਸ਼ੂ ਮਸੀਹ ਨੇ 70 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਨਬੀ ਮੂਸਾ (ਮੂਸਾ) ਨੇ ਇਸਮਾਈਲ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਸੀ।

2. ਨਬੀ ਸਿਹਤ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਅਦਭੁਤ ਵਿਗਿਆਨਕ ਗਿਆਨ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਨਬੀ ਮੂਸਾ, ਜੋ ਲਗਭਗ 3,500 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਨੇ ਕੁਆਰੰਟੀਨ, ਸੀਵਰੇਜ ਦੇ ਸਫਾਈ ਦੇ ਨਿਪਟਾਰੇ ਅਤੇ ਨਸਬੰਦੀ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਅਤੇ ਅਸ਼ੁੱਧ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ। ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਸਾਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸ਼ੁੱਧ ਮਾਸ ਖਾਂਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਲਹੂ ਜਾਂ ਚਰਬੀ ਨਾ ਖਾਓ। ਅੱਜ ਵੀ, ਜੋ ਲੋਕ ਉਸਦੀ ਖੁਰਾਕ ਅਤੇ ਸੈਨੇਟਰੀ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਮ ਆਬਾਦੀ ਨਾਲੋਂ 15 ਸਾਲ ਲੰਬਾ ਜਿਉਦੇ ਹਨ।

3. ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜੋ ਉਸਦੇ ਨਬੀਆਂ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। 

ਨਬੀਆਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ—ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਲਾਭ ਲੈਣ ਲਈ, ਸਾਨੂੰ ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੋਚਣਾ, ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਸਬੂਤ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸੋਚਣਾ ਸੱਚੇ ਧਰਮ ਦਾ ਅਹਿਮ ਹਿੱਸਾ ਹੈ।

ਹੁਣ, ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਗਲਤੀ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ? ਇਹ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਸੱਚ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸਬੂਤ ਲੱਭਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। 

ਸੱਚ ਇਸ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਇਸਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਜਾਂਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਗੁਆਉਂਦਾ। ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਸੀਂ ਜਾਂਚ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਓਨਾ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੱਚਾਈ ਅਸੀਂ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ। 

ਮਸੀਹੀਆ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਲੋਕ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ  ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਸਾਡੀ ਬੁੱਧ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ ਜਿੱਥੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਸੋਚਣ ਜਾਂ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵੱਲੋਂ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਸਾਡੀ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਜਾਂਚ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸੱਚਾਈ ਜਾਂਚ ਨੂੰ ਖੜ੍ਹੀ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਬਾਬਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਝੂਠ ਵਿੱਚ ਫਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸੋਚ ਅਤੇ ਸਮਝ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉੱਥੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।

ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਉਲਝਣ ਵਿਚ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਬਾਬਲ ਵਿਚ ਹੋ, ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਓ! ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਬੁੱਧ ਦੇ ਮਾਰਗ ਵੱਲ ਆਓ। ਆਪਣੇ ਲਈ ਸੋਚੋ ਅਤੇ ਸਖ਼ਤ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛੋ। ਤੁਸੀਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਵੋਗੇ। 

ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ? ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਇਸ ਪੇਪਰ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ‘ਤੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ।