Худро чӣ тавр аз руҳҳои шарир эмин гардонем?

Руҳҳои шарир мавҷудоти воқеие ҳастанд, ки метавонанд даҳшатро барангезанд. Баъзе одамон таъйид мекунанд, ки бар онҳо қудрат доранд, вале барои хизматҳои худ маблағ талаб мекунанд. Дар тафовут аз онҳо Исои Масеҳ, ки неруи бастан ва рондани ҷинҳоро дошт, ҳаргиз пул талаб намекард. Ӯ беғаразона ба одамон мадад мерасонд, зеро қалбаш нисбати ҳар яки мо аз дилсӯзи лабрез аст ва ранҷ мекашад, чун мебинад, ки руҳҳои шарир моро азият медиҳанд. Дар ин китобча дар бораи пайдоиши бадӣ ва дар бораи он нақл карда мешавад, ки чӣ тавр дар дуо ба Масеҳ муроҷиат намоем, то аз таъсири руҳҳои шарир раҳоӣ ёбем.