Prawo do tożsamości

W 2009 roku nastoletni Justin Bieber wydał swój pierwszy singiel — romantyczną piosenkę, która zyskała wielką popularność wśród młodzieży. Fani kanadyjskiego idola stworzyli sektę, którą nazwali „Bieber Fever” (Gorączką Biebera). Niektórzy urządzili sobie nawet domowe ołtarzyki ku czci gwiazdy.

Dwunastoletnia Billie Eilish była jedną z takich fatantycznych wyznawców Biebera. Jej zauroczenie było tak silne, iż, jak wspomina, obawiała się, że „nigdy nie obdarzy takim uczuciem nikogo więcej”¹.

Bieber nie jest jedynym gwiazdorem, który zyskał tak żarliwych fanów. Na przestrzeni dziejów liczni celebryci — władcy, muzycy i sportowcy — byli czczeni i wielbieni. W naszych sercach istnieje podświadome pragnienie poświęcenia się jakiejś osobie czy idei.

Socjolodzy zauważyli, że ludzie skłaniają się ku doświadczeniom, które dają im poczucie transcendencji. Wielbiąc celebrytę, ludzie mają poczucie własnej transcendencji, bo nadaje to ich egzystencji dodatkowy wymiar. Inni szukają spełnienia w sportach ekstremalnych, sztuce, muzyce, mediach i duchowości. Jednym z takich ludzi jest Alex Honnold, który ryzykując życiem, wspiął się bez zabezpieczenia na 914-metrową ścianę skalną w Parku Narodowym Yosemite w Stanach Zjednoczonych. New York Times opisał jego wyczyn jako „cudowną okazję dla nas wszystkich, by doświadczyć tego, co można nazwać ludzką wzniosłością”². Odczuwamy podziw, obcując z czymś głębokim, heroicznym czy inspirującym. 

Wszyscy oddajemy cześć — możemy tylko wybrać komu lub czemu. Oddawanie czci nie jest jedynie pojęciem religijnym czy dogmatycznym. Jest to pojęcie szersze — przekraczające granice etniczne, narodowościowe i religijne. Jako takie, oddawanie czci jest prawem człowieka, częścią naszej fundamentalnej ludzkiej tożsamości. Oddawania czci nie wolno nikomu narzucać ani go zakazywać. Jednak starożytne proroctwo ostrzega nas, że w przyszłości nasza wolność będzie zagrożona.

Kształtowanie tożsamości

Pismo Święte poświęca dużo miejsca kwestii oddawania czci. W biblijnych narracjach oddawanie czci jest przedstawione jako nastawienie serca poświęconego obiektowi czci. Tak więc miłość, poświęcenie i lojalność nie mogą być narzucone siłą. Oddawanie czci musi być dobrowolne.

Kiedy kształtujemy naszą tożsamość, musimy mieć wolność wyboru, komu oddajemy cześć. Nie chcemy, by naszą lojalnością manipulowali przebiegli marketingowcy czy kampanie reklamowe w mediach społecznościowych posługujące się zastraszaniem i groźbą. Decyzje dotyczące oddawania czci muszą wypływać wyłącznie z naszej tożsamości, wartości i poczucia osobistej wolności.

Jednak Biblia opisuje także wrogie ludzkości siły starające się narzucić określony kult zarówno na przestrzeni dziejów świata, jak i u ich kresu.

Oddawanie czci pod przymusem?

Biblijna Księga Daniela opisuje epizod z udziałem trzech młodych hebrajskich wygnańców, znanych w Babilonie jako Szadrach, Meszach i Abed-Nego. Zgodnie z przykazaniem, Izraelici nie oddawali czci posągom obcych bogów.

Problem pojawił się, kiedy babiloński król Nebukadnesar polecił ustawić ogromny posąg na równinie Dura. Król wezwał przedstawicieli wszystkich ludów imperium, aby wzięli udział w uroczystym oddaniu czci temu nowemu bożkowi. Karą za odmowę miała być śmierć w wielkim piecu”.

Ze wszystkich zgromadzonych tylko trzej Hebrajczycy odmówili, kierując się swoimi przekonaniami. Kiedy na dźwięk podniosłej muzyki inni oddali pokłon, Szadrach, Meszach i Abed-Nego stali. Choć król bardzo się rozgniewał i polecił wykonać wyrok, trzej młodzieńcy zostali cudownie ocaleni (zob. Księga Daniela, rozdział 3). Ten epizod ukazuje wierność przekonaniom nawet za cenę utraty życia. Przypomina nam także, że prawdziwego oddawania czci nie można narzucić siłą, choć zawsze znajdą się tacy, którzy będą tego próbować.

Prawdziwe oddawanie czci a fałszywy kult

Biblia zapowiada, że u kresu dziejów pojawi się siła, która spróbuje narzucić ludzkości fałszywy kult. Będzie to religijno-polityczna potęga, która prześladowała „świętych Najwyższego” w średniowieczu (zob. Księga Daniela 7 i Apokalipsa Jana 13,5-8). Ta potęga została „zraniona” i utraciła swoją popularność w czasach nowożytnych, ale stopniowo odzyska wpływy. Biblia zapowiada, że owa „śmiertelna rana została uleczona. I cała ziemia zdziwiła się, i poszła” za tą potęgą (Apokalipsa Jana 13,3). Fałszywy kult zostanie narzucony przemocą i zatwierdzony przepisami prawa. Ludziom zostanie odebrane prawo wyboru i kształtowania swojej tożsamości (zob. Apokalipsa Jana 13; 14; 17).

Ale będą tacy, którzy nie dadzą się zastraszyć. Ci ludzie będą postępować zgodnie ze swoją duchową tożsamością. Będą szanować wybór innych ludzi, ale dochowają wierności wyznawanym przez siebie wartościom. Wolność będzie dla nich tak ważna, iż prędzej wybiorą śmierć, niż przyjmą fałszywy kult przeciwny ich duchowym przekonaniom. Ludzie ci będą rozumieć, że wolność musi być podstawą oddawania czci. Oddawanie czci jest i pozostanie kwestią wyboru.

Aby dowiedzieć się więcej o zapowiedzianym kryzysie i oddawaniu czci zgodnie z sumieniem, skontaktuj się z nami korzystając z informacji podanych na końcu tej broszury.