Zingeving vinden

Peter opende de deur van zijn ouderlijk huis en ging naar binnen. Stoffige lakens bedekten het meubilair, precies zoals hij het zes jaar geleden had achtergelaten toen zijn moeder was gestorven. Hij liep langzaam naar het midden van de kamer. Hij snoof de oude vertrouwde geur van zijn jeugd op, in de hoop zich iets meer op zijn gemak te gaan voelen.

In plaats daarvan voelde hij dezelfde leegte die hem al maanden achtervolgde. 

Het was een troosteloos gevoel van verdriet dat maar niet wilde verdwijnen ondanks de oneindige hoeveelheid aan feestjes, drinkpartijen, medicatie en slaap. Deze gevoelloosheid achtervolgde hem tijdens zijn gehaaste stadsleven, en het volgde hem op de lange weg terug naar zijn ouderlijk huis op het platteland. Hij dacht dat thuiskomen gelukkige herinneringen zou oproepen, maar het voelde niet meer hetzelfde als voorheen. 

‘Wat heeft het voor zin?’ vroeg Peter zich hardop af. ‘Je wordt geboren, je werkt van zonsopgang tot zonsondergang, je ziet je familie sterven, en uiteindelijk ga je zelf ook dood. Is dit alles wat er is in het leven?’ 

Gefrustreerd ging hij naar buiten en ging ergens zitten. Zo’n lange reis voor niets! dacht hij. Waarom zou ik mij überhaupt nog druk maken om het leven? 

Vreemde gevoelens

Hij legde zijn hoofd in zijn handen en dacht lang na over het leven. Toen hij eindelijk opkeek, was de zon al bijna ondergegaan. Prachtige rode en oranje strepen kleurden de lucht. Even trok het schouwspel Peters aandacht. De vlammende schoonheid van de hemel raakte zijn hart op een vreemde manier. Het voelde alsof schoonheid en goedheid nog ergens ‘daarbuiten’ bestonden, ergens buiten zijn bereik.

Hij bleef buiten tot de laatste kleurige stralen vervaagden en de sterren tevoorschijn kwamen. Op het platteland, zo ver van de stad, schitterden de sterren helder tegen een fluweelzwarte lucht. Peter voelde zich klein en onbeduidend. Plotseling, terwijl hij naar boven staarde, voelde hij een onzichtbare aanwezigheid, alsof hij niet alleen was. Hij keek rond maar zag niemand.

‘God, bestaat U?’ riep hij uit naar de hemel. Een vreemd gevoel ging door hem heen.

Peter was, net als de meeste jongeren in zijn omgeving, niet erg gelovig. Hij vierde vaak de religieuze feestdagen met oudere familieleden, maar door zijn drukke carrière had hij weinig tijd om over geestelijke vraagstukken na te denken. En toch wist hij dat het niet gemakkelijk was om het bestaan van een schepper uit te sluiten.

Systematische wetten en ontwerp

Peter had op school biologie gestudeerd en was vaak verbaasd geweest over de orde en het verfijnde ontwerp van levende organismen. Als die ongelooflijke natuurlijke wereld op intelligente wijze was ontworpen, dan was er waarschijnlijk ook een bedoeling en een betekenis voor zijn eigen leven.

Hij dacht na over de systematische wetten en regelmatigheden van de natuur. Als liefhebber van de wetenschap wist hij dat hij de natuur kon begrijpen en leren kennen omdat haar regels altijd dezelfde waren. De massa van een elektron was overal gelijk; de snelheid van het licht was constant; en de zwaartekracht bleef gelijk, zonder enige willekeurige verandering. Wetenschap zou nooit mogelijk zijn als er geen wetenschappelijke wet was, dacht Peter. En daarbij, wetten hebben wetgevers, nietwaar?

Peter bedacht hoe de behoefte aan een ‘wetgever’ ook van toepassing was op het vraagstuk rond de oorsprong van het leven. Geen enkel laboratorium ter wereld had ooit ontdekt hoe je leven kon voortbrengen uit niet-leven. Waar kwam het eerste levende organisme vandaan? Zou het echt kunnen dat het leven het resultaat was van een chemisch toeval? Misschien bestond er ook een levengever.

Het universum leek te nauwkeurig, te evenwichtig, om het resultaat van toeval te zijn. Peter werd zich ervan bewust dat zijn leven belangrijk was. De wereld die soms zo vijandig was, was ook een plaats waar het leven kon groeien en bloeien. Hij had verlies en verdriet ervaren, maar ook vriendelijkheid, troost en liefde.

Een doel in het leven vinden

Toen de maan hoog aan de nachtelijke hemel stond, ging Peter terug naar binnen, in de hoop wat te kunnen slapen. Maar toen hij in de donkere slaapkamer lag, kon hij zijn gedachten niet stilzetten. Hij wilde zeker weten dat zijn leven een soort doel had. 

Hij haalde zijn telefoon tevoorschijn en begon online te zoeken naar het idee van een intelligent ontwerp. ‘Overal om ons heen openbaart de natuur de vingerafdrukken van God,’ verklaarde een website. Hij voelde zijn hart op een vreemde manier warm worden.

Hij klikte op een andere link en las een passage uit de christelijke geschriften - de Bijbel.

‘Aanbid Hem,’ zo las hij, ‘die hemel en aarde, de zee en de waterbronnen gemaakt heeft’ (Openbaring 14:7).

Het idee vulde zijn hart met een kalm, vredig gemoed dat hij in lange tijd niet meer had ervaren. Als God - een intelligent ontwerper - zou bestaan, zou het logisch zijn Hem te aanbidden.

Peter wist niet precies hoe dat eruit moest zien, maar hij besloot om eerlijk te zijn. ‘God,’ sprak hij tot de duisternis, ‘ik heb een hoop vragen, maar ik ben bereid de mogelijkheid te overwegen dat U bestaat. En als U bestaat, wil ik U aanbidden. Want als U mij gemaakt heeft, houdt dat in dat mijn leven geen toeval is.’

Terwijl hij zachtjes de kamer in sprak, voelde hij dezelfde aanwezigheid weer, maar nu sterker. Het was alsof hij in een warme, troostende deken werd gewikkeld, als een omhelzing. 

‘God, ik ga U zoeken,’ beloofde Peter, en het voelde als een puzzelstukje dat op zijn plaats viel. Hij wist nog niet wat hij zou ontdekken, maar voor nu was het genoeg. 

Als u meer wilt weten over de schepper en zijn doelen voor uw leven, neem dan contact met ons op via de informatie op de achterkant van deze brochure.