Kujt mund t'i besoj?

Farmacisti gjerman Peter Stadtmann ishte i njohur si një profesionist kompetent dhe i besueshëm. Për shkak të reputacionit të tij të besueshëm, ishte një tronditje për pacientët afatgjatë kur dy nga punonjësit e Stadtmann-it zbuluan diçka thellësisht shqetësuese në vitin 2016.

Për disa kohë, një nga punonjësit në laborator i ishte dukur e çuditshme që Stadtmann po prodhonte ilaçe kundër kancerit pa mbikëqyrje — dhe në sasi joproporcionale. Për më tepër, kontabilisti i tij zbuloi se farmacisti po deklaronte sasi shumë më të larta të citostatikëve sesa po përpunonte në të vërtetë. Përfundimisht, të dy i dorëzuan policisë një qese infuzioni. Një analizë kimike konfirmoi se mostra përmbante vetëm tretësirë të pastër fiziologjike në vend të medikamentit të deklaruar.

Për më shumë se katër vjet Stadtmann kishte holluar formulimet e solucionit të tij të kimioterapisë që prodhonte në shtëpi. Në të paktën 60,000 raste, ai kishte shtuar sasinë e barnave të kancerit, duke ulur dozën e drogës mjekuese deri në atë pikë që ato kishin pak ose aspak efekt. Ai i kishte faturuar kompanisë së sigurimeve shëndetësore çmimin e plotë për infuzionet e holluara dhe kështu u pasurua me rreth 60 milionë euro.

Pasojat tragjike të krimit të tij nuk mund të dihen plotësisht. Të paktën 4,600 pacientë kanë marrë kimioterapinë e tyre nga farmacia e Stadtmann gjatë kësaj periudhe. Këta pacientë me sëmundje terminale kishin vendosur të gjitha shpresat e tyre në efektivitetin e barnave të tij. Sa prej tyre mund të jenë ende gjallë sot? Askush nuk e di. 

Çuditërisht, ky skandal mjekësor ka një paralele shokuese me sferën fetare, e cila ka ndikuar në fatin shpirtëror të miliona njerëzve.

Krishterimi? Jo faleminderit! 

Nëse lexoni tregimet historike të asaj që ndodhi pas vdekjes dhe ringjalljes së Jezus Krishtit, arrini në përfundimin se ungjilli (mesazhi i të Krishterëve të parë) ishte shumë efektiv. Nuk ishte thjesht një ilaç i mirë, por një kurë për sëmundjet më të thella njerëzore! Për shkak se Ungjilli bëri një diagnozë kaq të saktë të problemeve të brendshme të njeriut, dëgjuesit mund të identifikoheshin menjëherë me të. Për më tepër, ardhja e Jezusit, jeta e Tij shërbyese frymëzuese dhe gatishmëria e Tij për të sakrifikuar i sollën njerëzit përsëri tek Perëndia. Ata gjetën pranim të plotë nga Ati Qiellor — plus shërim, ripërtëritje dhe shpresë. Njerëz të panumërt përjetuan fuqinë e dashurisë hyjnore në zemrat e tyre. Lindi një lëvizje që revolucionarizoi njerëzimin.

Sot? Krishterimi? Po, është ende aty në emër. Por shumica e banorëve të botës perëndimore thonë: “Faleminderit, unë di për besimin e Krishterë. Thjesht nuk është më aktual. Nuk funksionon. Nuk korrespondon më me atë që njerëzit kanë nevojë sot.” 

Çfarë ka ndodhur?

Një shpërdorim mashtrues i pushtetit 

Epo, gjetja e trishtueshme është se lajmi i mirë është zbehur shumë gjatë shekujve. Gjithçka që duket se mbetet është një institucion që dëshiron të ushtrojë presion moral mbi anëtarët e tij për t’u bërë njerëz të mirë që luten dhe dhurojnë me përkushtim, në mënyrë që pas vdekjes të mos shkojnë në ferr. Nuk është çudi që askush nuk kërkon në të një ilaç të fuqishëm për konfliktin e tyre të brendshëm. Një fe e tillë në vend të ilaçit po ofron një solucion ujor. Një klub librash do të kishte më shumë për të ofruar! 

Ky përkeqësim filloi me ndryshime fatale në strukturën hierarkike të Krishterimit. Në vend që të ishin shërbëtorë si Jezusi, personalitetet e larta e lejuan veten të emëroheshin dhe të adhuroheshin. Së shpejti motivet si lakmia dhe pushteti, mashtrimi dhe abuzimi, u përhapën në kishë. Në vend që të ndanin ilaçin e çmuar — dashurinë shëruese të Perëndisë, të paholluar dhe falas — disa «farmacistë shpirtërorë» preferuan të pasuroheshin me të. Shpëtimi i përjetshëm u bë një biznes fitimprurës.

Jezus Krishti kritikoi ashpër udhëheqësit shpirtërorë të kohës së Tij se ishin të shtyrë nga kryelartësia dhe përfitimet materiale dhe se shkatërronin besimin e njerëzve te Perëndia. Me kalimin e shekujve, mesazhi i Tij origjinal i lirisë dhe shpëtimit u hollua gjithnjë e më shumë me përbërës të paefektshëm: “Si një person i zakonshëm, ju nuk keni akses personal tek Zoti. Vetëm prifti mund t’ju japë shpresë dhe falje mëkatesh.” Ose: “Ju duhet të shlyeni gabimet tuaja me vepra fetare në mënyrë që të përjetoni paqen me Perëndinë.” Nuk na mjafton vendi të përshkruajmë në detaje shtypjen, persekutimin, abuzimin seksual dhe vdekjen që kanë pësuar miliona njerëz të pafajshëm. Sa kërkues të ndershëm të Zotit kanë humbur për shkak të kishave të korruptuara të Krishtera? Askush nuk e di. Por shumë kohë më përpara Perëndia tashmë e dinte që këto do të ndodhnin. Në fakt, Bibla parashikoi prishjen e ardhshme të kishës së Tij, duke e quajtur këtë entitet të holluar dhe joefektiv me emra simbolike “Babilonia” dhe “nëna e lavirave” (shih Zbulesa 17).

Ra, ra Babilonia! 

Ky skandal shpirtëror i vazhdueshëm nuk është një surprizë e madhe. Perëndia deklaron për kishën e falsifikuar: “Ra, ra Babilona, qyteti i madh që u ka dhënë të pinë të gjithë kombeve verën e zemërimit të kurvërimit të saj” (Zbulesa 14:8). Largimi i kishës nga mesazhi origjinal i Jezusit shpallet si një rënie ose njollosje e asaj që dikur ishte e pastër.

Ky është lajmi i keq. Lajmi i mirë është se libri i Zbulesës paraqet një grua tjetër, një grua të pastër të veshur me diell. Ajo përfaqëson popullin e vërtetë të Perëndisë. Kjo do të thotë, mirësia dhe pastërtia e Krishtit ende shkëlqejnë përmes saj. Zoti nuk e ka lënë kurrë Veten pa dëshmitar. E vërteta, mëshira dhe dashuria e Tij shëruese ekzistojnë ende. “Babilonia” institucionale mund të ketë rënë, por ia vlen t’i hedhim një sy historisë së paholluar.

Nëse dëshironi të mësoni më shumë rreth mesazhit të Biblës për kohën tonë (në ndryshim nga versioni i falsifikuar), ju lutemi na kontaktoni në informacionin në anën e pasme të kësaj fletpalosjes.